Alexandre Levy
| Aleksandar Levi | |
|---|---|
|
| |
| Mesto rođenja | Sao Paulo ( Brazil)
|
| Datum smrti | 17. 1. 1892. (27 godina) |
| Mesto smrti | Sao Paulo ( Brazil)
|
| Aktivni period | 1880–1892 |
| Instrument | klavir |
| Žanr | klasična muzika |
| Vezani članci | Klub 27 |
Aleksandar Levi (port. Alexandre Levy *10. novembar 1864. - 17. januar 1892.) bio je brazilski kompozitor, pijanista i dirigent[1].
Rođen je u Sao Paulu, i pionir je spoja klasične kompozicije sa brazilskom popularnom narodnom muzikom i ritmovima. Levi je umro prerano sa 27 godina i njegov rodni grad dodeljuje prestižnu nagradu sa njegovim imenom.[2]
Aleksandar Levi je bio sin Henrikea Luiza Levija i brat Luja Levija, takođe muzičari, od kojih je dobio svoje prve lekcije. On je usavršio svoje studije klavira sa ruskim nastavnikok koji je živeo u Sao Paulu Louisom Mauricem i francuzom Gabrielom Giradudonom, koji su bili i učitelji još jednog pijaniste iz Sao Paula Henrika Osvalda[1].
On je debitovao na javnim prezentacijama sa osam godina i poredeli su ga sa Mocartom zbog njegove zrelosti i briljantnosti.
Njegov otac je osnovao Kuću Levi, jedan od najtradicionalnih komercijalnih muzičkih kuća u Sao Paolu u to vreme, što je omogućilo da stupe u kontakt sa mnogim važnim ličnostima na državnoj muzičkoj sceni i putujućim muzičarima[1].
Od 1880. počeo je da objavljuje svoje kompozicije po evropskim izdavačima, a 1883. je izabran za direktora "Hajdn kluba", važnog muzičkog udruženja u gradu, koji mu je pomogao promoviše svoju muziku i gde je dirigovao po prvi put u 1885. Dve godine kasnije odputovao je u Evropu da studira klavir sa Emile Durand i Vinćenco Feronijem, ali se ubrzo vraća u Brazil gde je nastavio da piše muzičku kritiku u državnoj štampi, piše u novinama u pokrajini Sao Paulo za časpopis "Correio Paulistano" pod pseudonimom Figarote.[3]
Njegove kompozicije su pune nacionalnog ponosa, koristio je teme iz brazilskog folklora, gde je bio preteča u svetu klasične muzike sa Nacionalnim Varijacijama na temu popularne brazilske muzike 1884., na osnovu melodije "Vem cá, Bitu!". Njegov stil potiče iz škola Šumana i Mendelsona. To je pokrovitelj stolice 29 brazilske Muzičke akademije[1].[4]
- Fantasia para dois pianos a partir de temas da ópera O Guarany
- Impromptu-Caprice, op. 1
- Fosca, fantasia brilhante, op. 3
- 3 Improvisations, op. 4
- Romance sans paroles
- A la Hongroise
- Pensée fugitive
- Valsa-Capricho, op. 5
- Mazurca n. 1, op. 6 no 1
- Mazurca n. 2, op. 6 no 2
- Recuerdos - Polca de Salão
- Causerie
- Cavalcante
- Collin Maillard
- Étude
- Je t'en prie
- Petite marche
- Plaintive
- Scherzo-valse, op. 9
- Improviso n. 2
- Trois Morceaux, op. 13
- Coeur blessé
- Amour passé
- Doute
- Allegro Appassionato, op. 14
- Variations sur un thème populaire brésilien (Vem Cá, Bitu)
- Tango Brasileiro
- Samba (Suite Brésilienne, IV.)
- Schumanniana, op. 16
- Allegretto, ma un poco agitato
- Allegro moderato
- Lento
- Allegretto giocoso
- Moderato assai
- Allegro
- Moderato
- Allegro molto - Presto
- Papillonnage
- En mer (poème musical) a quatro mãos
- Depart. Mer Calme
- Le Ciel s'assombrit. Tempète
- Clair de Lune. Idylle Fugitive
- Comala
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Biografia (História) de Alexandre Levy http://casalevydepianos.com.br/ Página visitada em 25/05/2013.
- ↑ Alexandre Levy Arhivirano 2011-07-01 na Wayback Machine-u, 27club.net
- ↑ THALASSA, Ângela Correio Paulistano: o primeiro diário de São Paulo e a cobertura da Semana de Arte Moderna - O jornal que “não ladra, não cacareja e não morde". Pontifícia Universidade Católica de São Paulo.
- ↑ Academia Brasileira de Música
- ↑ List of Piano Works, Laboratorio de Musica Latinoamericana para Piano